Wat is jouw rol tijdens het doorzagen van een oude kabel?
‘Mijn taak is om, samen met enkele collega’s, iedereen zo goed en veilig mogelijk zijn werk te laten doen. Daarbij zijn we voortdurend waakzaam. Dat geldt in het bijzonder op het moment dat de destressing-frames met een grote kracht de oude kabel aan beide kanten van de toren omlaag trekken. Zo wordt de spanning uit de onderste delen van de kabel gehaald. Dan zijn we extra gefocust of we niets afwijkends zien of horen en de uitvoering dus veilig verloopt. Meteen na het doorzagen geldt dat ook.’
Hoe zijn de eerste 5 keer doorzagen gegaan?
‘Heel goed. Zeker de eerste nacht was een uitdaging, omdat we alle handelingen voor het eerst uitvoerden. Nu we een aantal nachten verder zijn, raken we steeds meer op elkaar ingespeeld. Iedereen weet wat er gaat gebeuren. Tegelijk blijven we elkaar voortdurend scherp houden.’
Moet er vooraf veel werk worden verzet om een kabel door te kunnen zagen?
‘Ja, best wel. Zo zijn er voor het doorzagen van één oude kabel 22 nieuwe, dunne kabels nodig die de krachten overnemen. Deze 150 meter lange strengen voeren we met een speciale machine één voor één door in de buizen en de nieuwe draagconstructie op de toren. Vervolgens zetten we deze strengen vast in de ankerblokken onder het wegdek en brengen ze op spanning. Daarnaast plaatsen we 12 klemmen op de door te halen kabel die we uit de kabelbundel hebben getrokken. Deze klemmen zijn nodig om de krachten op te vangen als we aan de kabel gaan trekken. En zo zijn er nog een aantal andere werkzaamheden. In totaal neemt de voorbereiding 8 werkdagen in beslag.’
Merk je dat de voorbereidende werkzaamheden ook steeds soepeler gaan?
‘Ja. Ik vind het altijd fijn om te leren van eerdere ervaringen en mijn werk zo slim en veilig mogelijk te doen. Beter een volle bak gereedschap bijvoorbeeld als ik de hoogwerker op ga, dan steeds weer naar beneden moeten omdat ik iets mis. Het gaat om vooruitkijken, het werk goed voorbereiden en handige oplossingen verzinnen. Zo neem ik nu vaak spanbandjes mee omhoog die ik als ‘derde hand’ kan gebruiken om iets vast te houden.’
Wat maakt deze klus voor jou zo leuk?
‘Dat het werk, als de brug straks weer open is, zo zichtbaar blijft. Want de buizen waar de nieuwe kabels doorheen lopen zijn goed te zien vanaf de weg. Het is bijzonder als ik straks met mijn kinderen over de Galecopperbrug rijd en ze vragen: papa, heb jij dit gemaakt? En dat ik dan met trots ‘ja’ kan zeggen.’
‘Daarnaast vind ik het geweldig om deze klus met het hele team samen te doen. Elkaar helpen, scherp houden. Van nature ben ik heel alert. Hoe complexer het wordt, hoe meer energie ik krijg. Als blijk van waardering grappen mijn collega’s weleens: Marvin, we zien je overal, ónder of bóven het wegdek, aan de west- of oostkant. En wat ik mooi vind, is steeds dat momentje na afloop van het doorzagen: yes jongens, het is weer goed gegaan! Dat geeft veel voldoening.’